18

Chez Nelly Bruneel – À la Ferme du Rond-Chêne
Rue du Culot 58
Tourinnes-la-Grosse

19

Chapelle du Rond-Chêne
Rue du Culot
Tourinnes-la-Grosse

Charles Degeyter

Charles Degeyter is een interdisciplinaire kunstenaar uit België. Hij werkt met zowel traditionele als moderne productietechnieken, van steengraveren en taxidermie tot 3D-printen en lasersnijden. In zijn werk combineert hij contrasterende onderwerpen zoals antropologie en populaire cultuur. De grenzen tussen deze twee domeinen vervagen vaak, waarbij hij de sociale relevantie van oude antropologische artefacten en rituelen naar het heden haalt. Met diverse referenties, variërend van Egyptische sarcofagen en fossielen tot piepspeeltjes, daagt hij traditionele kunsthistorische modellen uit.
Een belangrijke reeks werken in Degeyter’s oeuvre zijn de sarcofagen voor gedomesticeerde dieren. In deze werken worden gekoesterde overleden huisdieren vereeuwigd in sarcofagen die een gecartooniseerde versie van de dieren weergeven. De dieren worden zorgvuldig geconserveerd om verval tegen te gaan en de vorm van de sarcofaag toont de meest memorabele eigenschappen van het dier, in plaats van een exacte weergave. De werken combineren contrasterende visuele kwaliteiten door organische, morbide elementen te omhullen in een geïdealiseerd, speelgoedachtig omhulsel. Door oude rituelen naar het heden te halen, roept Degeyter vragen op over onze vaak afstandelijke uitvaart praktijken en de culturele omgang met sterfelijkheid.
Degeyter’s serie Gestalten brengt de visuele kwaliteiten van houten speelgoedskeletten samen met die van antropozoömorfe afbeeldingen in klassieke werken uit verschillende culturen en creëert op die manier persoonlijke, symbolische figuren. Deze felgekleurde skeletten maken deel uit van een persoonlijk narratief over de momenten die de kunstenaar vormden. Het zijn niet altijd voorstellingen van specifieke personen, maar symboliseren soms de gemoedstoestand en sfeer uit bepaalde van die momenten. Op het eerste gezicht kunnen de Gestalten worden gezien als visuele facsimile’s van houten speelgoedskeletten, de toegevoegde contrasterende uitdrukkingen, gebaren en verwijzingen geven echter een visueel en conceptueel gewicht aan de verder onschuldige beeldtaal.
Uiteindelijk creëert Degeyter, door antropologische verwijzingen te verbinden met hedendaagse beeldcultuur, een unieke visuele taal. Hiermee kan hij een persoonlijk verhaal vertellen met bijhorende rituelen, terwijl hij de klassieke modellen van visuele representatie uitdaagt.