18

Chez Nelly Bruneel – À la Ferme du Rond-Chêne
Rue du Culot 58
Tourinnes-la-Grosse

62

Chez Muriel de Peñaranda
Dans la cour de la Ferme de Wahenge
Rue de Wahenge 43, La Bruyère

Renato Nicolodi

In zijn zoektocht naar een universele en tijdloze beeldtaal gebruikt Renato Nicolodi verschillende materialen zoals cement, arduin, hout en acryl op doek. Video werd het meest recente resultaat, nog steeds gekenmerkt door een scenografie van trappen, nissen, gewelven, arcades, colonnades, verdiepingen en gangen. De blik van de toeschouwer wordt geleid naar een centrale leegte: een van de contrasten in de video, maar tegelijk een platform waar eigen gedachten en contemplaties vrij spel krijgen. Zo biedt het werk ook een rustpunt in een snel veranderende samenleving.
Contrasten staan centraal in Nicolodi’s werk. De video Regna Transitus – Shifting Realms (2024) start wit, en – wanneer de doorzichtigheid afneemt en het gebouw virtueel betreden wordt – eindigt zwart. Het zijn ook contrasten die de verhalen over zijn familiegeschiedenis domineerden: Nicolodi nam ze als kind op met cassettes. Zijn Italiaanse grootvader, ingelijfd bij Mussolini’s leger, de ‘zwarten’, vervoegde later het verzet, de ‘witten’. Als krijgsgevangene was hij gedwongen mee te bouwen aan de Atlantikwall, en de bijna homerische beschrijvingen van gevangenschap vormden de basis voor Nicolodi’s interesse in een architecturale vormentaal. Zijn artistieke overgang van schilder naar beeldhouwer werd zelfs gevormd door het maken van betonnen schilderijen die eigenlijk afdrukken waren van de muren van de bunkers van de Atlantikwall.
In zijn archetypische en tijdloze architecturale kunstwerken keren herinneringen aan imperialistische bouwwerken terug: architectuur die zowel aanspreekt als afstoot – een innerlijke spreidstand die centraal staat in het hedendaags denken. Nicolodi’s constructies zijn niet alleen rustpunten, maar ook startpunten voor reflectie over onze geschiedenis, erfgoed en collectief geheugen.