76
Bij Muriel de Peñaranda – in de schuur van de Ferme de Wahenge
Rue de Wahenge 43
La Bruyère
Damien De Lepeleire
Het picturale avontuur van Damien De Lepeleire.
Damien De Lepeleire belichaamt de schilder die vindt in plaats van zoekt, volgens de filosofie van Picasso. Zijn Black & White-serie onthult deze rijpheid: vrouwelijke lichamen verschijnen dankzij de toevoeging van zwart en wit op felgekleurde achtergronden (zuurgroen, fuchsia, fluorescerend geel), met behulp van de “contravorm”-techniek.
Beperkt door de kleine omvang van zijn gebruikelijke atelier, nam hij in 2019 een garage over om deze monumentale doeken van 2,40 m bij 2 m te maken. Deze beperking gaf aanleiding tot een unieke methode: het mechanisch aanbrengen van de gekleurde achtergronden, gevolgd door een snelle interventie in zwart en wit, waardoor het geheel een ongekende homogeniteit krijgt.
De kunstenaar denkt in series, niet door herhaling, maar door oneindige variaties op beperkte variabelen. Elke serie ontstaat uit een reeks initiële regels die vervolgens ruimte laten voor het onverwachte. Zijn dyslexie, verre van een handicap, voedt zijn eigen visie op de negatieve ruimtes rond vormen en structureert zijn gebruik van tegenvormen. Waar anderen het volle zien, ziet hij het lege; waar anderen vorm tekenen, beeldhouwt hij afwezigheid.
Deze grote formaten vragen een totale fysieke inzet van de kijker, waardoor een eenvoudige beschouwing verandert in een meeslepende ervaring. De Lepeleire betreurt de reductie van kunst tot reproducties omdat die de zintuiglijke rijkdom van het oorspronkelijke materiaal verdoezelen.
Ondanks hedendaagse polemieken gaat hij uit van de weergave van het vrouwelijk naakt en herinnert hij ons aan deze waarheid: ‘Als het schilderen goed is, zijn alle onderwerpen goed’. De essentie ligt in deze terugkeer naar pure materie: schilderen als een fysiek avontuur en een voortdurende dialoog tussen intentie en toeval – een nooit eindigende zoektocht naar een steeds hernieuwd evenwicht tussen oog, hand en materiaal.
Claude Leys